Ποια είναι η ιστορία του ποτού των καλλιτεχνών ή αλλιώς της «πράσινης νεράιδας» όπως αναφέρεται;

Για πρώτη φορά παρασκευάστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα στην Ελβετία, αλλά σαν αλκοολούχο ποτό γίνεται γνωστό τον 19ο αιώνα στην Γαλλία, κυρίως από συγγραφείς και καλλιτέχνες.

Το όνομά του προέρχεται από την Άρτεμη, τη θεά του κυνηγιού, γιατί παρασκευάζεται από το φυτό Αρτεμισία το αψίνθιο. Τα φύλλα του φυτού αυτού ποτισμένα με κρασί χρησιμοποιούνταν από τους αρχαίους Έλληνες ως φάρμακο. Ο γλυκάνισος, ο μάραθος και η αγριαψιθιά είναι το αψέντι.

«Τι διαφορά έχει ένα ποτήρι αψέντι και ένα ηλιοβασίλεμα;» είπε ο Όσκαρ Ουάιλντ για την πράσινη νεράιδα που ήταν το πάθος του.

Αγαπημένο αφέψημα ανθρώπων των τεχνών και των γραμμάτων. Βέβαια οι πολέμιοί του το χαρακτήρισαν ως αυτό που κατέστρεψε μια ολόκληρη γενιά.

Το Παρίσι τον 19ο αιώνα δεν ανακαλύπτει μόνο νέα στυλ ζωγραφικής, αλλά και την ζωή των περιθωριακών, των μποέμ, και του Αψέντι. Ο πίνακας Πότης Αψεντιού κοσμεί το cafe Slavia που βρίσκεται στο κέντρο της Πράγας.

Το αψέντι ξεκινάει από το Παρίσι και κατακτά γρήγορα όλη την Ευρώπη και αυτό οφείλεται στις παραισθήσεις που προκαλεί, οι οποίες γίνονται πηγή έμπνευσης πολυάριθμων καλλιτεχνών. Το Παρίσι το 1860 θεσπίζει την πράσινη ώρα από τις πέντε μέχρι τις οκτώ το βράδυ όπου όλοι πίνουν μανιωδώς αψέντι.

Ο Έρνεστ Χέμινγουέι, ο βαν Γκογκ, ο Σατί είναι λάτρεις του αψεντιού. Μάλιστα ο Πικάσο δημιούργησε πίνακες με το ποτό στη θέση του πρωταγωνιστή. Αναρωτηθήκατε γιατί ο Βαν Γκόγκ στο τελευταίο στάδιο της ζωής του αγάπησε το κίτρινο χρώμα; Οι ειδικοί λένε πως δεν ήταν η προτίμηση του το συγκεκριμένο χρώμα απλά είχε ξανθοψία λόγω της μεγάλης κατανάλωσης αψεντιού.

Το αψέντι συνδέθηκε με βίαια εγκλήματα και κοινωνικές αναταραχές. Η Βραζιλία, το Βέλγιο, η Αμερική, η Ολλανδία, η Γαλλία απαγόρευσαν στις αρχές του 20ου αιώνα την πώληση και διανομή του αψεντιού. Επανεμφανίστηκε την 10ετία του 1990 και δεν υπάρχει νομικός ορισμός. Το αψέντι είναι απολαυστικό ως κύριο συστατικό σε κοκτέιλ, όπως το Death in the Afternoon, το Sazerac,το Οrange Poppy. Όπως και να έχει όμως πρέπει να τηρούμε αυτό που έλεγαν οι πρόγονοί μας: «παν μέτρο άριστο»

Κείμενο: Δέσποινα Δαϊρούση

Φωτογραφίες: Google