Ποιος δεν έχει παίξει το παιχνίδι με την τράπουλα «η νύχτα πέφτει στο Παλέρμο»;
Και αν δεν το έχει παίξει, σίγουρα θα το έχει ακουστά.
Σε ένα παιχνίδι με κυρίαρχο στοιχείο στην ατμόσφαιρα την καχυποψία προς οποιονδήποτε συμπαίχτη, ο αστυνόμος με τη βοήθεια του κατασκόπου προσπαθεί να βρει ανάμεσα στους αθώους τον κρυμμένο δολοφόνο.
Πόσοι όμως έχουν αναρωτηθεί γιατί η νύχτα πέφτει σε αυτήν την ιταλική πόλη της Σικελίας και όχι σε οποιαδήποτε άλλη πόλη, και τί γίνεται όταν πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο;
Η απάντηση μπορεί να δοθεί μόνο από κάποιον που έχει επισκεφτεί το Παλέρμο.
Μία βόλτα στο ιστορικό κέντρο της πόλης, όσο ο ήλιος του ιταλικού νότου χαρίζει απλόχερα το φως του, είναι αρκετή για να μαγευτείς και να αφεθείς στη ζεστασιά, την οικειότητα και την απλότητα που αποπνέει.
Κυβερνητικά κτήρια, μουσεία, θέατρα, ναοί, παλιά παλάτια, νεοκλασικά κτίσματα, όλα άκρως επιβλητικά, συνδέονται από πολύβουα γραφικά σοκάκια και χωρίζονται από καλοσχεδιασμένες δεντρόφυτες πλατείες.
Καθεδρικός ναός του Παλέρμο
Βαβούρα και πολυκοσμία είναι αυτά που χαρακτηρίζουν το κέντρο της πόλης, με πρωταγωνιστές είτε ντόπιους, είτε επισκέπτες, είτε οικονομικούς μετανάστες, είτε τουρίστες. Ο κόσμος χαμογελαστός, εξυπηρετικός, άνετος και χαλαρός.
Δρομάκι στο Παλέρμο
Πολυάριθμα μικρά μαγαζιά που πουλάνε ότι μπορεί να βάλει ο νους, με ιδιοκτήτες από όλον τον κόσμο, συνθέτουν ένα ψηφιδωτό εθνικοτήτων, απόρροια και του πλούσιου ιστορικού και πολυπολιτισμικού παρελθόντος της περιοχής.
Όλο το κέντρο της πόλης αλλά και ο παραλιακός δρόμος με την προβλήτα σφύζουν από ζωή. Οι πλατείες με τα υπαίθρια παζάρια είναι πόλος έλξης για κάθε λογής αγορές και τα καφέ και οι τρατορίες προσφέρουν στιγμές χαλάρωσης, δροσιάς και ξεκούρασης για τη συνέχεια.
Όταν όμως αρχίζει να δύει ο ήλιος και η νύχτα φέρνει σταδιακά τη σκοτεινιά της στα δρομάκια της πόλης, τότε αρχίζουν και αυτά με τη σειρά τους να αλλάζουν.
Όταν πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο η παλιά πόλη αδειάζει από κόσμο, τα σοκάκια ερημώνουν, τα μαγαζάκια κλείνουν και οι τελευταίοι που κατεβάζουν ρολά επιταχύνουν τον ρυθμό τους σαν να τους κυνηγάει κάποιος. Τα κτήρια μένουν μόνα τους και στέκουν πλέον ακόμα πιο επιβλητικά με τον ιδιαίτερο φωτισμό τους.
Καθεδρικός του Παλέρμο το σούρουπο
Έναν φωτισμό ο οποίος απλώνεται σε όλα τα σοκάκια και δένει αρμονικά με το σκοτάδι, αφού με το θολό κίτρινό του χρώμα, σκοτάδι και φως αγκαλιάζονται και γίνονται ένα, δημιουργώντας μία μυστικιστική ατμόσφαιρα.
Δρομάκι του Παλέρμο το σούρουπο
Παντού έχει λιγοστέψει ο κόσμος και σε πολλά σημεία αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι ολομόναχος. Ακούς τον ήχο από τα βήματά σου όπως αυτός αντανακλάται από τα ντουβάρια των κτηρίων και τα πέτρινα δάπεδα και νομίζεις ότι κάποιος σε ακολουθεί. Πλέον, η ησυχία έχει επικρατήσει της βοής και η εσωστρέφεια της επικοινωνίας. Οι κουβέντες γίνονται κοφτές και σιγά σιγά παύουν.
Δρομάκι του Παλέρμο τη νύχτα
Έχεις την αίσθηση ότι κάτι περίεργο θα συμβεί και όλη η πόλη κινείται στους ρυθμούς κάποιου καλά οργανωμένου και απόκρυφου σχεδίου. Ότι σήμερα το βράδυ θα γίνει το μεγάλο χτύπημα. Όλοι το αισθάνονται, αλλά κανείς δεν ξέρει το πότε, το ποιος, το πού ή τί ακριβώς, όμως κάτι θα συμβεί.
Όταν συναντηθούν δύο άτομα στον δρόμο και διασταυρωθούν, πηγαίνει περίπατο η εγκαρδιότητα και η χαλαρότητα της μέρας, τώρα περπατάνε γρήγορα, σιωπηλά με το κεφάλι κάτω και τα μάτια να κοιτάνε μπροστά, με την άκρη όμως των ματιών καρφωμένη στον άλλον, με ένα βλέμμα γεμάτο καχυποψία και με δεύτερες σκέψεις για το τί είναι έτοιμος να κάνει, παρόλο που ποτέ δεν γίνεται τίποτα.
Ίσως και δικαιολογημένα όλη αυτή ηεπικρατούσα ατμόσφαιρα. Δεν είναι μακριά τα χρόνια που το Παλέρμο ήταν η πρωτεύουσα της σικελικής μαφίας, της cosa nostra. Δεν πέρασε πολύς καιρός που ό,τι γινόταν στην πόλη το γνώριζε και το έλεγχε η μαφία. Δεν απέχει πολύ η εποχή που όταν δε συμμορφωνόσουν με τις επιταγές της μαφίας, απλά εξαφανιζόσουν μέσα στη νύχτα. Δεν είναι μακριά η κατάληψη των καίριων σημείων της πόλης από 1.000 πάνοπλους αστυνομικούς προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι μαφιόζικες οικογένειες. Δεν είναι τόσο μακριά η δολοφονία δύο δικαστών που τόλμησαν να κηρύξουν πόλεμο στη μαφία.
Παρόλο που όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Παρόλο που η δικαιοσύνη τα κατάφερε. Παρόλο που η μαφία θεωρητικά χτυπήθηκε και νικήθηκε, τα κατάλοιπα αυτής της περιόδου είναι έντονα στο Παλέρμο, στην ατμόσφαιρά του και στους ανθρώπους του.
Δε θα μπορούσε άλλη πόλη να δώσει το όνομά της σε ένα τέτοιο παιχνίδι.
Πέρασε όμως η ώρα και ο ήλιος δύει, τα μάτια κλείνουν και άλλη μια νύχτα πέφτει στο Παλέρμο.
Κείμενο: Στράτος Πιστικός
Φωτογραφίες: Google
