Καλοκαίρι, μία λέξη μαγική. Για όλους τους ανθρώπους συμβολίζει κάτι ή φέρνει στο νου διάφορες θύμησες. Για τους περισσότερους εργαζόμενους σηματοδοτεί την αρχή της άδειας τους, και για τους μαθητές το τέλος του σχολικού έτους. Είναι γεγονός πάντως πως συμβολίζεται με χρώματα, γεύσεις, μυρωδιές και εικόνες.
Το καλοκαίρι θυμίζει την φυγή από τον αστικό οικισμό των πόλεων και την εγκατάσταση στα χωριά ή στην επαρχία μαζί με παππούδες, γιαγιάδες και άλλους συγγενείς. Θυμίζει την ανεμελιά των παιδικών μας χρόνων, τις σκανταλιές, τα παιχνίδια και τα πρώτα φλερτ. Τους συγγενείς που ζούσαν στο εξωτερικό και ερχόντουσαν για να συναντήσουν τους δικούς τους και να απολαύσουν το ελληνικό καλοκαίρι. Τα πράγματα που φέρνανε μαζί τους, τα οποία τα πρώτα χρόνια μετά την μεταπολίτευση μας φαινόντουσαν εξωτικά. Και τέλος, και τα ατελείωτα οικογενειακά τραπέζια.
Μαζευόντουσαν οι οικογένειες τα βράδια στις αυλές. Βγάζανε στο τραπέζι για το βραδινό τα κλασικά, όπως τυρί, βούτυρο και μέλι, ή ξεκινούσαν να ψήνουνε στα κάρβουνα και με την συνοδεία μπύρας, κρασιού ή τσίπουρου ξεκινούσε η γιορτή. Όλα τα προϊόντα έφταναν στο τραπέζι κατευθείαν από τον κήπο, το κοτέτσι και τον στάβλο.
Όλα τα σπίτια διέθεταν κήπο με φυτεμένα λαχανικά και διάφορα δέντρα που έβγαζαν καρπούς καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Τα πλεονάζοντα τρόφιμα της γης τους αποθηκεύονταν σε μεγάλους καταψύκτες ή όταν έφευγε κάποιος για την πόλη του έδιναν και έπαιρνε μαζί του. Λαχανικά και φρούτα. Με χρώματα και αρώματα ανεξίτηλα στο μυαλό μας. Λαχανικά που τρώγαμε εκείνη τη στιγμή και άλλα που κατέληγαν να γίνουν τουρσί. Και μαρμελάδες σπιτικές με φρούτα του κήπου. Ότι τραβούσε η όρεξη του καθένα.
Οι μεγάλες ατραξιόν όμως ήταν τα πανηγύρια. Οι νοικοκυρές ξεκινούσαν ένα μήνα νωρίτερα να καθαρίζουν τα χόρτα από τις αυλές και να βάφουν το πεζούλι και τα κάγκελα μπροστά από το σπίτι. Την παραμονή θα περνούσαν όλοι οι συγγενείς, κυρίως αυτοί που μένανε μακριά. Το βρίσκανε σαν ευκαιρία για να τους δούνε και να βρεθούνε μεταξύ τους. Το βράδυ πάλι, όλοι μαζί καθόντουσαν στην κεντρική πλατεία του χωριού για να απολαύσουν την μουσική του τόπου τους.
Ανάλογα με το που είναι ο τόπος του καθενός, βουνό ή θάλασσα, προγραμματίζει και τις εκδρομές του. Η εκδρομή στη θάλασσα έχει δικό της τελετουργικό. Φτιάχνουμε τα πράγματα που θα πρέπει να έχουμε μαζί μας, όπως πετσέτα, αντηλιακό και παιχνίδια για τη θάλασσα. Για το βουνό από την άλλη, ζακέτα και αντικουνουπικό είναι αρκετά.
Τελειώνοντας το καλοκαίρι, τελειώνουν οι μέρες της άδειάς μας, πλησιάζει η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και όλοι με βαριά καρδιά το αποχαιρετούμε, αναπολώντας αυτά που ζήσαμε και κάνοντας σχέδια για το μέλλον.
Κείμενο: Καλτσίδης Βασίλης
Φωτογραφίες: Google
