Ο Ματθαίος Γιωσαφάτ απέκτησε την ειδικότητα του Νευρολόγου-Ψυχιάτρου το 1967. Έλαβε διάφορα διπλώματα πάνω στην Ψυχιατρική και Παιδοψυχιατρική στο Λονδίνο, όπου και εξελέγη διευθυντής στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Επίσης δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου ως Επίκουρος Καθηγητής. Έχει εκπαίδευση στην Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία και στην Ομαδική Ανάλυση και Οικογενειακή Θεραπεία. Στην Ελλάδα εξελέγη διευθυντής του Παιδοψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής. Ίδρυσε με άλλους την Ελληνική Εταιρία Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας και την Ελληνική Εταιρία Ομαδικής Ανάλυσης και Οικογενειακής Θεραπείας. Έχει μετάσχει στην συγγραφή πολλών επιστημονικών βιβλίων και πολυάριθμων άρθρων. Είναι και ο ιδρυτής, με άλλους συναδέλφους, της Παιδοψυχιατρικής Εταιρίας Ελλάδος.
Ακολουθούν κάποια από όλα όσα έχει πει για τις ανθρώπινες σχέσεις και τον έρωτα:
Η ευγνωμοσύνη δημιουργεί συνθήκες ενδιαφέροντος για τον άλλον. Ο έρωτας διαρκεί πόσο; Έναν χρόνο; Μετά, ή μεταμορφώνεται σε αγάπη με στοιχεία ευγνωμοσύνης, ή διαλύεται. Οι εξαρτημένοι, οι στερημένοι από μητρική αγάπη ονειρεύονται καρβέλια, μια ιδανική γυναίκα. Ακριβώς όπως τα παιδιά πιστεύουν ότι η μάνα τους είναι όλος ο κόσμος.
Οι άντρες έχουν συνήθως παράπονα από το σεξ, επειδή η γυναίκα χάνει το ερωτικό της ενδιαφέρον. Οι γυναίκες λένε: «δεν είναι τρυφερός, δεν μου φέρνει πια λουλούδια». Γιατί οι άντρες έχουν μυς; Για να υπερασπίζονται τη γυναίκα και το παιδί τους. Παλιά σκότωναν το ελάφι και το έσερναν στη σπηλιά. Σήμερα φέρνουν λεφτά, είναι στη φύση τους να κουβαλάνε.
Τα αγόρια σήμερα φοβούνται τα κορίτσια. Ένα κορίτσι 12 ή 14 ετών έχει συχνά ελευθεριάζουσα ερωτική συμπεριφορά. Αρκεί να σας πω ότι το 15% των κοριτσιών αρχίζει την ερωτική του ζωή στα 12 και το 20% με 25% στα 14. Τα κορίτσια θέλουν να τους πει το αγόρι: «τι ωραία που είσαι» και επειδή δεν το λέει γίνονται προκλητικά για να δημιουργήσουν σχέση.
Το δύσκολο είναι ότι αν έχουμε προβλήματα και είμαστε ανώριμοι, που είναι οι περισσότεροι άνθρωποι, επιλέγουμε έναν σύντροφο εξίσου ανώριμο με εξίσου ίδια προβλήματα. Άρα αν εγώ που είμαι, ας πούμε, λίγο νευρωτικός, λίγο ανώριμος μπορούσα να βρω μία ώριμη γυναίκα πραγματικά θα μπορούσε να με βοηθήσει να βελτιωθώ. Αλλά λόγω των προβλημάτων μου η επιλογή είναι και αυτή νευρωτική, διαλέγω δηλαδή στο ίδιο επίπεδο ωριμότητας ή ανωριμότητας. Όμοιος ομοίω αεί πελάζει.
Έχετε σκεφτεί γιατί παραπονιόμαστε ότι τραβάμε μόνο προβληματικές περιπτώσεις στην ερωτική μας ζωή; Μήπως δεν φταίνε μόνο οι άλλοι; Γιατί δεν τράβηξες κανέναν άλλο; θα ρωτούσα εγώ. Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να ταιριάξουμε με κάποιον ωριμότερο ψυχικά από εμάς. Δεν θα συντονιστούμε. Και δεν έχει να κάνει ούτε με την ευφυΐα ούτε με την ικανότητά μας σε άλλους τομείς όπως το εργασιακό. Εκεί μπορεί να διαπρέπουμε. Άλλο όμως είναι η συναισθηματική ωριμότητα.
Ευτυχία δεν υπάρχει, υπάρχουν στιγμές ευτυχίας. Όταν ερωτεύεσαι, ένα ωραίο ταξίδι, όταν κάνουμε σεξ, όταν γεννιέται ένα παιδί , όταν βλέπω τον εγγονό μου να μου χαμογελάει. Κάθε μέρα ξυπνάω , λέω «Είμαι ακόμα ζωντανός «, βλέπω τον εγγονό μου, βλέπω τους αρρώστους μου που τους βοηθάω και αισθάνομαι χρήσιμος. Η γενικότερη ευτυχία είναι όταν έχεις καλές σχέσεις. Αυτός είναι και ο σκοπός μιας θεραπείας, Δεν υπάρχει κανείς απόλυτα ευτυχής, πρέπει να είναι ηλίθιος όσο υπάρχει ο ξαφνικός θάνατος, οι πόλεμοι, η φτώχεια, οι αρρώστιες.
Δυο άνθρωποι είναι καθρέφτης ο ένας για τον άλλο. Οι ερωτευμένοι κοιτάζονται και θαυμάζονται αυτό δεν είναι αγάπη! Είναι ένα πολύ ευχάριστο αίσθημα, που οδηγεί σχεδόν πάντα σε φασαρίες. Γιατί την επόμενη μέρα που θα τον/τη δείτε θα έχετε ήδη μια μικρή απογοήτευση. Στην πρώτη επαφή δεν ξέρουμε τίποτα για τον άλλο, όσο προχωρά η επαφή όμως αρχίζει η απο-εξιδανίκευση. Εκεί εμφανίζεται η εσωτερική παλινδρόμηση, που δηλώνει την τάση του ανθρώπου να υπαναχωρήσει φοβισμένος και να κλείσει τις πόρτες επικοινωνίας για τη νέα σχέση.
