Πότε ξεκινάει άραγε η πίτσα να κάνει τα πρώτα της βήματα; Πού πρωτοεμφανίστηκε και σε τι μορφή; Κατά την αρχαιότητα οι Έλληνες είχαν την ιδέα να φτιάξουν ένα στρογγυλό λεπτό ψωμί, για να το χρησιμοποιήσουν σαν πιάτο. Το ονόμασαν πλακούντα και το έψηναν με διάφορα υλικά, ενώ το προτιμούσαν κυρίως οι εργαζόμενοι άντρες επειδή ήταν οικονομικό.
Κατόπιν εμφανίζεται στην Περσική αυτοκρατορία τον 6ο αιώνα πΧ και στη Ρώμη τον 3ο αιώνα, ώσπου τον 16οαιώνα μΧ περίπου το 1522 έρχονται οι ντομάτες στην Ευρώπη από το Περού και οι Ιταλοί είναι από τους πρώτους που βάζουν σάλτσα ντομάτας και φτιάχνουν την πρώτη απλή ζύμη!
Σύμφωνα με την πιο γνωστή ιστορία, το 1889 είναι χρονιά σταθμός στην ιστορία της πίτσας, αφού η γυναίκα του βασιλιά Ουμπέρτο 1ου, Μαργαρίτα, είχε πάει στη Νάπολη για διακοπές, όπου και δεν ήταν δυνατό να μη δοκιμάσει αυτό το έδεσμα. Κάλεσε λοιπόν τον πιο φημισμένο σεφ πίτσας Ραφαέλ Εσπόζιτο για να δοκιμάσει τις σπεσιαλιτέ του. Εκείνος της έφτιαξε 3 είδη πίτσας, η πρώτη με χοιρινό, τυρί και βασιλικό, η δεύτερη με σκόρδο, λάδι και τομάτες και η τρίτη με μοτσαρέλα, βασιλικό και ντομάτες (τα χρώματα της Ιταλικής σημαίας) . Η τρίτη πίτσα άρεσε στη βασίλισσα τόσο πολύ που έστειλε γράμμα στον σεφ για να τον ευχαριστήσει. Ο Ραφαέλ Εσπόζιτο προς τιμή της βασίλισσας ονόμασε την τρίτη πίτσα «μαργαρίτα», ένα όνομα που ακόμα και σήμερα μετά από 117 χρόνια, θα το βρούμε σχεδόν σε όλες τις πιτσαρίες και φυσικά στην πρωτεύουσα της πίτσας, τη Νάπολη.
Στην πραγματικότητα, φαίνεται ότι η πίτσα μαργαρίτα γεννήθηκε στη Νάπολη πολύ πριν από το 1889, μεταξύ του 1796 και του 1810. Η φιλόλογος Εμανουέλε Ρόκο, το 1849, μίλησε για συνδυασμούς σάλτσας με διάφορα συστατικά, ανάμεσα στα οποία είναι “βασιλικός”, “ντομάτα” και “λεπτές φέτες μοτσαρέλα”. Η μοτσαρέλα κομμένη σε λεπτές φέτες, απλωμένη πάνω στη σάλτσα ντομάτας σε σχήμα μαργαρίτα, με την επακόλουθη προσθήκη φύλλων βασιλικού, αποτελούσε μάλλον το αληθινό κίνητρο του ονόματος της πριν από την ενοποίηση της Ιταλίας.
Κατόπιν με την μετανάστευση η πίτσα «μεταναστεύει» από την Ιταλία στην Αμερική και πιο συγκεκριμένα στο Σικάγο. Στην Αμερική θα γνωρίσει πολλές παραλλαγές, όπως πιο χονδρή ζύμη, περισσότερα υλικά, αλλά… παντού υπάρχει κι ένας ‘Έλληνας. Όχι στην Αμερική αλλά συγκεκριμένα στον Καναδά. Ο Σαμ Παπαδόπουλος μετανάστευσε εκεί το 1954 σε ηλικία 20 ετών και εργαζόταν ως υπεύθυνος σε μαγαζιά με μπέργκερ στην περιοχή του Οντάριο. Την δεκαετία του 60 λοιπόν αποφάσισαν να βάλουν και πίτσα, και πειραματιζόμενος πρόσθεσε στην πίτσα κομμάτια ανανά. Αυτό ήταν λοιπόν, έτσι γεννήθηκε η πίτσα Χαβάη από το όνομα της κονσέρβας που περιείχε τον ανανά, μία πίτσα που κάποιοι την μισούν και κάποιοι την λατρεύουν. Φυσικά αν και πίτσες θα βρείτε σε πολλές παραλλαγές στην Αυστραλία (ζαμπόν με ανανά) ή στην Βραζιλία (μπανάνα με σοκολάτα), η πίτσα παραμένει μία και κλασική «Μαργαρίτα».
Η πίτσα είναι το απόλυτο σνάκ για όλες τις ώρες της ημέρας μέχρι και για δείπνο για το πρώτο ραντεβού!
Εσάς σας άνοιξε η όρεξη;
Κείμενο :Καλτσίδης Βασίλης
Πηγές-Φωτογραφίες : Google
