Αυτό το μικρό, κίτρινο και αμάραντο λουλουδάκι κλέβει τις εντυπώσεις. Όποιος επισκεφθεί τα Κύθηρα θα το συναντήσει στις βιτρίνες και στους πάγκους των καταστημάτων. Χειροποίητα διακοσμητικά και αναμνηστικά δώρα σε κίτρινο χρώμα τραβάνε την προσοχή όλων. Κανείς δε φεύγει από το νησί εάν δεν έχει αγοράσει , εκτός φυσικά από πεντανόστιμα λαδοπαξίμαδα, ένα μπουκέτο Σεμπρεβίβες.
Το όνομα του είναι εύηχο, αλλά και ξενόφερτο, με τους Βενετούς να του το έχουν χαρίσει. Το «βάφτισαν» έτσι από την ιταλική λέξη «sempre» η οποία σημαίνει πάντα και τη μετοχή του ρήματος «vivere» που σημαίνει ζω, σα να λέμε ζωντανό για πάντα. Η επιστημονική ονομασία του φυτού είναι «ελίχρυσον». Μια ονομασία προερχόμενη από την αρχαιότητα με αρκετές εκδοχές προέλευσης της ετυμολογίας της. Οι επικρατέστερες είναι από το «ήλιος» και «χρυσός» λόγω του χρώματος των ανθών και από το όνομα της νύμφης Ελιχρύση.
Ο αυτοφυής ελίχρυσος απαντάται σε βραχώδης ορεινές και παραθαλάσσιες περιοχές. Το ταπεινό και πανέμορφο αγριολούλουδο φύεται στους γκρεμούς της Ηπείρου και της Αμοργού. Στο Τσιρίγο όμως είναι «γεμάτος ο τόπος», κιτρινίζουν τα Κυθηραϊκά βράχια μετατρέποντάς το ως το σήμα κατατεθέν του νησιού, μετά από την Αφροδίτη! Η καταγωγή του είναι Ευρωπαϊκή και κυρίως ελληνική με τουλάχιστον πεντακόσια είδη της ιδίας οικογένειας, δέκα εκ των οποίων ευδοκιμούν στην χώρα μας.
Η χρυσαφένια Σεμπρεβίβα αφού κοπεί, έχει την ιδιαιτερότητα να διατηρεί το χρώμα της για πολλά χρόνια, καθώς δε χρειάζεται νερό και καμιά φροντίδα. Μοιάζει αποξηραμένη αλλά δεν είναι, στην πραγματικότητα αυτό που διατηρεί δεν είναι το άνθος της αλλά τα κίτρινα μικρά φύλλα της που το περιβάλλουν. Εκτός από ομορφιά έχει και άλλες χάρες, είναι αντιφλεγμονώδες και αντιβακτηριδιακή.
Η φήμη της, μεγάλη και καμωμένη με μύθους και θρύλους που τόσο συναρπάζουν στο άκουσμά τους. Όταν ο Πάρης και η Ωραία Ελένη έφυγαν από την Σπάρτη με προορισμό την Τροία, πέρασαν από τα Κύθηρα λίγες μέρες για να ζήσουν τον παράνομο έρωτά τους, αλλά και για να κάνουν σπονδή στην Κυθέρεια Αφροδίτη, την θεά του έρωτα και της ομορφιάς. Δύο τόσο όμορφες όμως « γυναίκες» σε ένα τόσο μικρό νησί, δύσκολα θα μπορούσαν να συνυπάρξουν. Ωραία μεν , ζηλιάρα δε η Ωραία Ελένη, απαίτησε από τον Πάρη να ομολογήσει ότι είναι πιο όμορφη από την Θεά. Εκείνος θέλοντας να καθησυχάσει την αγαπημένη του, έκοψε μια Σεμπρεβίβα και της την προσέφερε λέγοντας της : «τα μαλλιά σου έχουν το χρυσαφί του χρώμα, το σώμα σου μοιάζει με τον μίσχο του και το δέρμα σου είναι απαλό σαν τα πέταλά του. Η ομορφιά σου θα διατηρηθεί έτσι για πάντα». Από τότε λοιπόν είναι σύμβολο της Παντοτινής Αγάπης και της Αιώνιας Ομορφιάς.
Τα Κύθηρα τα βρήκαμε, τη Σεμπρεβίβα την βρήκαμε, μένει να βρούμε και την παντοτινή αγάπη!
©Μπάντη Όλγα
Φωτογραφίες από το διαδίκτυο
