Κάτω από τους δρόμους της Μόσχας ο κόσμος είναι διαφορετικός.
«Τα παλάτια για τον λαό», όπως χαρακτήρισε ο Στάλιν το μετρό της πόλης.
Κατασκευάστηκε το 1935 και ήταν έργο της Σοβιετικής προπαγάνδας. Ο Στάλιν ώθησε τους αρχιτέκτονες να ενσαρκώσουν την έννοια της λέξης Svet (φως) και της φράσης sveltloe budushcee (λαμπρό μέλλον). Με το σύνθημα “Όλη η χώρα εργάζεται για το μετρό”, εργάστηκαν 75.000 άνθρωποι.
Περίτεχνοι πολυέλαιοι, μοναδικά ψηφιδωτά, παράθυρα βιτρό και χάλκινες στήλες στους σταθμούς συνδυάζουν τον κλασικισμό και την μαγεία του μπαρόκ. Το μετρό της Μόσχας στην πραγματικότητα είναι ένα μεγάλο μουσείο και κάθε σταθμός του αποτελεί καλλιτεχνική αποκάλυψη. Τα σχέδια ξεκίνησαν το 1902 και τα πρώτα δρομολόγια ξεκίνησαν τον Μάιο του 1935 με 13 σταθμούς. Σήμερα οι σταθμοί είναι 200 και εξυπηρετεί πάνω από 9 εκατομμύρια επιβάτες στα 10.000 δρομολόγιά του ημερησίως. Το πρώτο όνομα του ήταν Metropoliten imeni Lazarya Kaganovitcha προς τιμή του στενού φίλου και συνεργάτη του Στάλιν.
Ένας απο τους πιο εντυπωσιακούς σταθμούς είναι η «Πλατεία Επανάστασης». Εγκαινιάστηκε το 1938 και ανάμεσα στα γλυπτά υπάρχουν και γλυπτά φυλάκων που κρατούν σκύλους με αστραφτερές μουσούδες. Γιατί; Θεωρούνται τυχερές και οι επιβάτες κάνουν ουρές να τις χαιδέψουν. Ο σταθμός Mayakovskaya λειτούργησε το 1938. Λόγω του βάθους του 33 μέτρα κάτω από την γη κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο χρησιμοποιήθηκε ως καταφύγιο αεροεπιδρομών. Το ομορφότερο μετρό του κόσμου είναι και το πιο επικίνδυνο. Τα τελευταία ιδίως χρόνια δεκάδες συμβάντα, από επιθέσεις αυτοκτονίας, πυρκαγιές, εκτροχιασμοί το έχουν μετατρέψει σε ρώσικη ρουλέτα με εκατοντάδες θύματα. Παρ’όλα αυτά διευκολύνει την ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων και αποτελεί σημείο αναφοράς τόσο στα πολιτικά όσο και στα καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης.
Κείμενο: Δέσποινα Δαϊρούση
Φωτογραφίες: Google
