Πόσες φορές περνώντας έξω από την Δ.Ε.Θ δεν αναρωτηθήκατε τί συμβολίζει αυτό το γλυπτό;
Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης στο παρελθόν αποτελούσε σημαντικό γεγονός για ολόκληρη την Ελλάδα. Μέσα στο μήνα που διαρκούσε διοργανωνόταν το Φεστιβάλ Τραγουδιού και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, με λαμπρές παρουσίες από πολλούς χώρους.
Το 1966 υπήρξε μία ιδιαίτερη χρονιά για τη ΔΕΘ, αφού με μία σειρά αλλαγών έγινε αναμόρφωση των πυλών της και άλλαξε η όψη της αρχιτεκτονικά με σκοπό να τονιστεί έμμεσα ο εκμοντερνισμός της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας. Στα πλαίσια αυτής της αλλαγής ήταν και το συγκεκριμένο γλυπτό, το οποίο είχε κερδίσει το Α΄ βραβείο, ύστερα από πανελλήνιο αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, που προκηρύχθηκε από τη διοίκηση της ΔΕΘ για την κατασκευή της νέας πύλης.
Τοποθετήθηκε στην πύλη Σιντριβανιού της ΔΕΘ το 1966, με ύψος 17 μέτρα και κατασκευασμένο από κράμα μετάλλου (cor-ten), που έφερε ο καλλιτέχνης από την Γαλλία.
Το γλυπτό στην αρχή χλευάστηκε και δέχθηκε άσχημες κριτικές, όπως και ο γλύπτης. Οι Θεσσαλονικείς το αποκάλεσαν «σκουριά», «αφηρημένο γλυπτό, αλλά και «εκατομμύριο», γιατί είχε στοιχίσει ένα εκατομμύριο δραχμές.
Σύμφωνα βέβαια με τον γλύπτη του έργου Ζογγολόπουλο, το γλυπτό συμβόλιζε την βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας κατά τη μεταπολεμική περίοδο, αλλά και αφαιρετικά τη Νίκη της Σαμοθράκης.
Πλέον σήμερα μετά τόσα χρόνια είναι αποδεκτό στην κοινωνία της πόλης. Άλλωστε το 1966 πόσοι κάτοικοι της πόλης γνώριζαν από εικαστική τέχνη;
Κείμενο: Δαϊρούση Δέσποινα
Εικόνες: Google
